Προς αποφυγή ατυχήματος χτυπάμε το καμπανάκι κινδύνου στις αρμόδιες υπηρεσίες του προαστιακού, όχι μόνο για την μη προσβασιμότητα στα τρένα αλλά και για την επικινδυνότητα. Υπάρχει πολύ μεγάλο κενό μεταξύ τρένου και ράμπας, ένα κενό που αν δεν το προσέξει ο επιβάτης μπορεί να πέσει μέσα. Φανταστείτε πως περνάει αυτό το κενό ένα αναπηρικό αμαξίδιο, μία γυναίκα με το μωρό της, ή ένας υπερήλικας. Οι σκάλες βέβαια είναι ένα άλλο εμπόδιο που δεν επιτρέπει στα άτομα με κινητική αναπηρία να χρησιμοποιήσουν αυτό το μέσον. Εκτός τούτου, στους περισσότερους σταθμούς δεν υπάρχουν ράμπες και τα αναβατόρια τις πιο πολλές φορές δεν λειτουργούν, ούτε υπάρχει σε κάθε σταθμό κάποιος υπεύθυνος για τυχόν πληροφορίες ή παράπονα. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές δεν είχαν λάβει υπόψη τους τις ευπαθείς κατηγορίες συμπολιτών μας που και αυτοί χρησιμοποιούν αυτό το μέσον.
Β. Νικοπούλου
