Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό, γιατί δυστυχώς αν ρωτήσει κάποιος 10 πολίτες στο δρόμο, η απάντηση θα αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης και το χειρότερο, ότι η απάντηση θα είναι και από τους δέκα αρνητική. Ακόμα κι αν δεν έχει ο πολίτης που ερωτάται κάποιον δικό του άνθρωπο με αναπηρία, είναι σχεδόν βέβαιος ότι η αντιμετώπιση που έχουν τα άτομα με αναπηρία από το κράτος απέχει παρασάγγας από αυτήν που έχουν οι συμπολίτες μας στις χώρες του εξωτερικού. Η δική μας Ελλάδα, η χώρα του πολιτισμού, της αξιοπρέπειας και της λεβεντιάς την κατάντησαν σήμερα χώρα της ξεφτίλας, της ντροπής και της διαφθοράς, οι πρωταγωνιστές των σκανδάλων που συνεχίζουν να θέλουν να μας σώσουν. Το αποτέλεσμα όμως είναι οι εικόνες που βλέπετε παρακάτω..
Mε τον πλέον απάνθρωπο τρόπο λοιπόν μια οικογένεια βρέθηκε αντιμέτωπη με το σκληρό πρόσωπο του κράτους και δίχως στηρίγματα καλείται να βιώσει καταστάσεις όπου εν έτη 2012 κανένας δε μπορούσε να φανταστεί ότι θα συναντούσε κάποιος στην κοινωνία μας. Η άπορη οικογένεια με δύο παιδιά τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρά νοητικά προβλήματα δέχτηκαν δικαστική εντολή που της ζήτούσε να εγκαταλείψει το σπίτι στο οποίο ζούσε τα τελευταία είκοσι χρόνια, ύστερα από καταγγελία της ιδιοκτήτριας για μη καταβεβλημένα ενοίκια. Η ηλικιωμένη γυναίκα της οικογένειας προσπαθούσε να τα φέρει βόλτα κάνοντας διάφορες δουλειές για λίγα μόλις ευρώ. Χωρίς καμία βοήθεια από συγγενείς και φίλους, το τελευταίο διάστημα είχε φτάσει στο σημείο να περισυλλέγει τα απομεινάρια από τους πάγκους των λαϊκών αγορών προκειμένου να προσφέρει στα παιδιά της τα απολύτως απαραίτητα, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που στο παγωμένο ημιυπόγειο, όπου ζούσαν, δεν υπήρχε ούτε ένα πιάτο φαγητό. Η 62χρονη μάζεψε τα λιγοστά υπάρχοντά της και βγήκε στον δρόμο με τα παιδιά της αναζητώντας στέγη για να περάσει την κρύα νύχτα. «Όταν είδα τη δικαστική επιμελήτρια να μπαίνει στο σπίτι και να μας ζητάει να φύγουμε, πάγωσα και δεν ήξερα τι να κάνω. Είμαι χρόνια άνεργη και έχω τέσσερα παιδιά. Πριν από χρόνια ο σύζυγός μου με εγκατέλειψε παίρνοντας μαζί του την μία μου κόρη, ενώ ο δεύτερος γιος μου ζει με τη θεία του. Έμεινα μόνη με τον Ιπποκράτη και την Αθηνά, που είναι άρρωστη και χρειάζεται συνέχεια ιατρική παρακολούθηση. Δουλεύω όπου βρω, καθαρίζω σκάλες για πέντε ευρώ, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσω το φαγητό μας. Το τελευταίο νοίκι που έδωσα ήταν τον Απρίλιο. Από τότε δεν έχω χρήματα ούτε για τα απαραίτητα. Η ΔΕΗ μού έκοψε το ρεύμα δύο φορές και μόλις νύχτωνε, μέναμε στο σκοτάδι. Ευτυχώς βρέθηκε κόσμος που με βοήθησε να ξεπληρώσω τους λογαριασμούς. Είμαι σε απόγνωση. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν έχω κανέναν. Ελπίζω να με βοηθήσει ο Θεός.», αναφέρει χαρακτηριστικά η 62χρονη.
