Κύριε Δήμαρχε,
Σε σένα που ξεκινάς μια καινούρια πορεία. Σε σένα που φιλοδοξείς και ελπίζεις ότι θα γίνεις ο άρχοντας του τόπου. Σε σένα που καμαρώνεις ότι θα είσαι πάνω από τα πολιτικά κόμματα και θα δώσεις σημασία στα προβλήματα όλων των πολιτών και όχι των «φίλων» σου. Σε σένα που δηλώνεις ότι θα μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στο απαραίτητο νοικοκύρεμα και στις ιδιαιτερότητες της περιοχής μας και που θα κλείσεις τους παλιούς λογαριασμούς χωρίς να ανοίξεις καινούριους. Σε σένα που ονειρεύεσαι να αλλάξεις την πόλη μας για να ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες. Για την λειτουργικότητα, την προσβασιμότητα και πολλά άλλα απαραίτητα, όπως η καθαριότητα, η χωματερή, ο ΧΥΤΑ και τα διάφορα άλλα απόβλητα, ζωντανά και νεκρά της περιοχής μας. Θέλω να σου υπενθυμίσω ότι συμπολίτες μας είναι και οι άνθρωποι που έχουν προσωρινές ή μόνιμες αναπηρίες. Δηλαδή τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Τα ΑμεΑ αποτελούν ένα ευαίσθητο και ιδιαίτερο κομμάτι του κοινωνικού μας συνόλου που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Άτομα με μόνιμες ή και προσωρινές αναπηρίες αποτελούν ένα πολύ σοβαρό κομμάτι του πληθυσμού μας.
Η αυτόνομη διακίνηση και διαβίωση τους εμποδίζεται από τη δυσκολία που έχουν στην κίνηση, στην προσέγγιση, στην αντίληψη, στην επικοινωνία, στην προσαρμογή, στην ακοή, στην όραση κτλ. Άτομα με ολική ή και μερική ανικανότητα μπορεί να είναι τραυματίες ,παροδικά ασθενείς κτλ.
Κύριε Δήμαρχε για να κάνεις πραγματικά την πόλη μας, καλύτερη και πιο ανθρώπινη αλλά και κυρίως για να μας καταλάβεις όλους, πρέπει να κάνεις ένα πείραμα.
Κάτσε σε μια αναπηρική καρέκλα ή περπάτησε λίγο με δύο πατερίτσες. Ζήσε την καθημερινότητα ενός ΑμεΑ. Δε θα κάνεις ζαβολιές όμως, θα κάνεις υπομονή. Μην εγκαταλείψεις τον αγώνα. Ζήσε από κοντά την απόρριψη που υφίστανται τα άτομα με αναπηρία. Βίωσε τι νιώθουν όταν πάνε σε ένα κατάστημα ή στην τουαλέτα ή στον πάνω όροφο της δημόσιας υπηρεσίας. Όταν πάνε για ψώνια και υπάρχουν μόνο σκάλες,
χωρίς ασανσέρ, όταν δεν υπάρχει πρόσβαση σε κανένα πεζοδρόμιο της περιοχής μας, σε καμία υπηρεσία και όταν δεν υπάρχουν ράμπες ή ειδικά μηχανήματα ανύψωσης. Ζήσε στο πετσί σου την απαγόρευση πρόσβασης. Μόνο τότε θα καταλάβεις πόσο απορριπτέα είναι για τους ΑμεΑ τα αυτονόητα για εμάς. Δηλαδή, δεν υπάρχει αυτόνομη μετακίνηση και διακίνηση τους μέσα στην πόλη μας. Αυτή η εμπειρία θα σε κάνει να νιώσεις πιο άνθρωπος και έτσι να τους συμπεριλάβεις στα μελλοντικά σου πλάνα για να τους προφέρεις τα καλύτερα. Να τους δείξεις σεβασμό. Να μην τους εκμεταλλεύεσαι στα διαφημιστικά σου φυλλάδια για ψηφοθηρικούς λόγους. Δεν φτάνουν τα λόγια στις προεκλογικές εκστρατείες. Πρέπει να ασχοληθείς με τα πραγματικά αδιέξοδα των ΑμεΑ.
Κύριε Δήμαρχε, ξέρω ότι είναι δύσκολο αυτό που σου ζητάω αλλά σου υπενθυμίζω ότι τα άτομα με αναπηρία της περιοχής μας, είναι μια μεγάλη ομάδα που ξέρει και μπορεί να ψηφίσει στις επόμενες νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Και κάτι άλλο. Ένα παλιό ρητό από σοφούς ανθρώπους λέει:
“Όσο ψηλά και να πετάς, όσο αετός και να σαι, αν δεν κοιτάξεις χαμηλά ποτέ ψηλά δε θα σαι…”
