Του Γεώργιου Ρεθυμιωτάκη
Παρακολουθώντας τα ΜΜΕ βλέπω ότι το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς ντόρος γύρω από τα κοινωνικά προβλήματα και ιδιαίτερα στα θέματα αναπηρίας και παροχών. Αναρωτιέμαι πως θα μπορέσουν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (μέχρι τις εκλογές) να κάνουν όσα λένε τώρα και δεν έκαναν όλα τα προηγούμενα χρόνια που είχαν την δυνατότητα. Σε συζητήσεις για παρεμβάσεις προβλημάτων που αφορούν μέλη του φορέα μας όπως λογαριασμοί, αποκλεισμοί, εργασία και διάφορα άλλα, όλοι δεσμεύονται για μετά τις εκλογές. Πριν τις εκλογές κανένας δεν μπορεί να κάνει τίποτα, όπως μας λένε. Έχουμε καταλάβει βέβαια ότι δεν ταιριάζουν οι άνθρωποι του λόγου με τους ανθρώπους των πράξεων. Θυμάμαι στις προηγούμενες εκλογές να γίνονται έργα με μπαλώματα παντού, μια Αττική σαν εργοτάξιο και ο ένας έλεγε για τον άλλον ότι δεν κάνει τη δουλειά του καλά. Όλοι βέβαια, στο ίδιο καζάνι βράζουνε και τις ίδιες βλέψεις έχουνε, αφού μόνο για τα μάτια του λαού και για το θεαθήναι αλληλο-κατηγορούνται το πρωί και διασκεδάζουν παρέα τα βράδια. Δεν θα ξεχάσω το μεγάλο έρωτα Τσίπρα – Καμμένου αλλά και τον επεισοδιακό χωρισμό τους τώρα. Τι καλοί άνθρωποι… Όλοι θέλουν το καλό μας… Από πληροφορίες που συγκεντρώνουμε κάθε τόσο ανακαλύπτουμε ότι οι περισσότεροι πληρώνουν απ’ την τσέπη τους για το καλό του λαού και δεν μιλάμε για τους μεγάλους, μικροί μεγάλοι άλλωστε στο ίδιο καζάνι βράζουνε και το καζάνι αυτό με τις μεγάλες κουτάλες, οδηγεί μονάχα σε καταστροφικά γεγονότα. Η κουτάλα που χρησιμοποιεί το πολιτικό μας σύστημα, ανήκει στο λαό και θα πρέπει όποιος την χρησιμοποιεί να έχει πολύ καθαρή σκέψη, μεγάλη αγάπη. αξίες, ιδανικά και πίστη. Αυτά είχαν κάποτε οι μεγάλοι αρχηγοί που έστησαν αυτόν τον τόπο και δεν έδιναν ψεύτικες υποσχέσεις, ούτε δεσμεύτηκαν ποτέ για μετά τις εκλογές. Η Ελλάδα μας ήταν ο παράδεισος, σήμερα μοιάζει με κόλαση και όλοι αυτοί που μας αγαπάνε και θέλουν το καλό μας ή δεν γνωρίζουν τη διαδρομή ή δεν έχουν σκοπό να τη διανύσουν..
