Δε ξέρω αν είναι παιχνίδι όπως τις κουμπάρες που σαν παιδιά παίζαμε κάποτε ή αν είναι κάτι σοβαρό που δεν φαίνεται στη φωτογραφία. Επειδή όμως όταν μου έλεγε παραμύθια η γιαγιά μου, έμαθα ότι η γάτα δεν πολυσυμπαθεί τον σκύλο και όταν συναντηθούν ο σκύλος κυνηγάει τη γάτα να τη φάει και η γάτα προσπαθεί να του βγάλει τα μάτια.
Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις κι επειδή δε ξέρω ποιος είναι ο σκύλος και ποια είναι η γάτα, πολύ θα ήθελα και περιμένω να δω εξελίξεις. Παρακολουθώντας τα ρεπορτάζ και το φωτογραφικό υλικό, νομίζει κανείς ότι είναι συγγενικά ή πολύ αγαπημένα πρόσωπα. Οι γίγαντες όλου του κόσμου βέβαια έχουν κάποια συγγένεια μεταξύ τους, που ξεκινάει από την καρέκλα και ένας Θεός ξέρει που φτάνει. Τι βλέψεις έχουν οι γίγαντες και τι σχεδιάζουν στην πλάτη μας, κανένας δε ξέρει. Ένα θυμάμαι καλά, που έχει δημοσιευτεί στην ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προ ετών και ήταν από τα απίστευτα κι όμως αληθινά. Ένα σκυλάκι που είχα σπίτι μου, μεγάλωσε τα γατάκια της γάτας που σκοτώθηκε από τροχαίο στη γειτονιά. Ήταν τυχαίο βέβαια, αληθινό όμως. Τώρα στην περίπτωση της φωτό και του ιστορικού παρελθόντος Ελλάδας – Τουρκίας δε ξέρουμε τι είναι ψεύτικο και τι είναι αληθινό. Πάντως αγαπητέ αναγνώστη, αν κοιταχτείς και εσύ στον καθρέφτη εδώ που φτάσαμε σήμερα, θα δεις ότι “άλλα θα λεν’ τα μάτια σου και άλλα η καρδιά σου”, “άλλα ζητάει ο λαός και άλλα θα βρει μπροστά του”. Κανένας από όλους εμάς δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο και ποια εικόνα πρέπει να κρατήσουμε. Αναμονή λοιπόν και ο χρόνος θα δείξει αλήθειες και ψέμματα που κάθε τόσο θα είναι μπροστά μας.
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, αναρωτιέμαι όμως τι ψάχνει άραγε ο Οθωμανός Πρόεδρος με το χέρι του στην τσέπη ή δε ξέρω που αλλού του Τσίπρα; Γ.Ρ.
